കവിത
നിദ്ര
രാവേറെച്ചെന്നൊരുനേരം
രാമഴയൊന്നു പെയ്തൊഴിഞ്ഞു
രാപ്പൂവിടരും വാടിയിലെങ്ങോ
രാക്കിളിപ്പെണ്ണും മയക്കമായി
പാതിരാക്കാറ്റൊന്നു മെല്ലെവീശി
പാലപ്പൂമണമൊഴുകിവന്നു
നീലനിലാവൊരുക്കിയതൽപ്പത്തിൽ
നിന്നേനിനച്ചു, ഞാൻ നിദ്രപൂകി
അകലത്തുനിന്നെന്റെ പ്രാണനാഥൻ
അരികത്തുവന്നതു ഞാനറിഞ്ഞു
അകതാരിലാരാവിൽ തേൻകിനിഞ്ഞു
അസുലഭനിർവൃതി, ഞാൻ നുകർന്നു
മക്കൾതൻ കൈകളെന്നേപ്പൊതിഞ്ഞപ്പോൾ
നിദ്രയിൽനിന്നന്നു ഞാനുണർന്നു
സ്വപ്നത്തിൽവന്നൊരെൻ നാഥനപ്പോൾ
സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്കു തിരിച്ചുപോയി
ഒരുസ്വപ്നമങ്ങനെ പൊലിഞ്ഞുപോയി
ഓർമ്മകൾമാത്രം ബാക്കിയായി
ഭാരതാംബയ്ക്കായ് പൊരുതിപ്പൊലിഞ്ഞ
ഭാഗ്യതാരമേ, പൊലിയില്ലെൻ ഹൃത്തിൽ, നീ!
(വിജയലക്ഷ്മി മംഗലത്ത് )
peoms
SHARE THIS ARTICLE